
Pamiętaj: koszty zawsze ponosi klient
Pożyczka - czy są granice jej oprocentowania?
Przepisy regulujące pożyczkę pozostawiają dużą dowolność stronom umowy pożyczki w kształtowaniu swojego stosunku zobowiązaniowego.
Analizując konstrukcję pożyczki jako czynności kredytowej – jest to jedna z prostszych i dość „uogólnionych” przez ustawodawcę czynności cywilnoprawnych. Przepisy dotychczas regulujące pożyczkę pozostawiają dużą dowolność stronom umowy pożyczki w kształtowaniu swojego stosunku zobowiązaniowego. Podstawową regulację pożyczki przewiduje Kodeks cywilny, określając umowę pożyczki jako umowę konsensualną i nieodpłatną, czyli skuteczną już od momentu złożenia oświadczeń woli. Natomiast prawo bankowe uwzględnia udzielanie pożyczki pieniężnej w katalogu czynności bankowych jako czynność bankową sensu largo, a więc taką, która może być wykonywana także przez podmioty „niebankowe”.
W szczególności dla ważności zawarcia umowy pożyczki nie została przewidziana jakaś szczególna forma. Elementem istotnym umowy pożyczki nie jest również określenie czasu jej obowiązywania, ani sposobu korzystania z przedmiotu umowy. To od woli stron zależy, czy ma to być pożyczka długo- czy krótkoterminowa, czy też pożyczka zawarta na czas nieoznaczony. Jak już wcześniej wspomniałam, kodeks cywilny ujmuje umowę pożyczki jako umowę nieodpłatną. Umowa ta może, ale nie musi zostać zwarta pod tytułem odpłatnym. Według niektórych poglądów natomiast pożyczka jest odpłatna, tylko wówczas gdy wynika to jednoznacznie z określonego postanowienia umowy.
„Odpłatność” umowy pożyczki także może być wyrażona w dowolny sposób. Najczęściej jest ona określona w postaci oprocentowania. W zakresie wysokości oprocentowania pożyczki, ustawodawca nie pozostawił całkowitej dowolności stronom umowy. Tzw. przepisy „antylichwiarskie” Kodeksu cywilnego określają maksymalną wysokość oprocentowania. Zgodnie z nimi maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Rada Ministrów natomiast, w drodze rozporządzenia zgodnie z wysokością stóp procentowych NBP dla usprawnienia procesu rozliczeń pieniężnych, ustala ustawową stawkę oprocentowania. Aktualnie obowiązujące Rozporządzenie Rady Ministrów z 4 grudnia 2008 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych, które weszło w życie 15 grudnia 2008 r., ustala wysokość odsetek na poziomie 13 proc. w stosunku rocznym. Dla porównania maksymalna, stawka oprocentowania – biorąc pod uwagę ostatnie zmiany stopy lombardowej NBP (5, 25 proc.) – w skali roku wynosi 21 proc.
Kredyt czy pożyczka?
Starający się o skorzystanie z dostępnych form finansowania często stoją przed dylematem – kredyt czy pożyczka? Warto zwrócić uwagę na podstawowe różnice między tymi dwiema instytucjami.
Autorka: Prawnik w kancelarii Rachelski i Wspólnicy
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF ![]() nr 7(87)2009 ![]() |