Źródło kapitału dla MSP
Rynek NewConnect jako źródło pozyskiwania funduszy dla małych i średnich przedsiębiorstw
Każde przedsiębiorstwo do prowadzenia i rozwoju swojej działalności potrzebuje środków finansowych. Z jednej strony firma może rozwijać się w oparciu o środki wygospodarowane w toku działalności (w sposób organiczny).
Z drugiej zaś, jeśli wewnętrzne źródła finansowania nie są wystarczające do realizacji strategii, przedsiębiorstwo stara się o pozyskanie funduszy zewnętrznych.
Rynek NewConnect w procesie finansowania rozwoju firmy
Źródłem zewnętrznego kapitału może być finansowanie dłużne (najczęściej w postaci pożyczek i kredytów zaciąganych w sektorze bankowym). Zazwyczaj to źródło finansowania zarezerwowane jest jednak dla firm posiadających odpowiednią historię współpracy z bankiem, która skutkuje odpowiednią oceną wiarygodności kredytowej firmy. Z tego względu małe podmioty, które dopiero rozpoczynają swoją działalność często nie są w stanie pozyskać finansowania bankowego lub pozyskują je na stosunkowo nieatrakcyjnych warunkach (skutkujących wysokim kosztem kapitału).
Wśród mniejszych przedsiębiorstw w nowych krajach członkowskich Unii Europejskiej, takich jak Polska, popularnym w ostatnich latach sposobem finansowania działalności są fundusze unijne, które najczęściej stanowią istotne uzupełnienie środków własnych przedsiębiorstwa przy finansowaniu określonych projektów inwestycyjnych. To źródło finansowania może być wykorzystane w przypadku realizacji określonych przedsięwzięć wpisujących się w priorytety polityki Unii Europejskiej (spełniających określone kryteria, np. inwestycje w rozwój nowych technologii).
Alternatywnie przedsiębiorstwo może finansować swój rozwój za pomocą kapitału własnego, tj. pozyskiwać środki od dotychczasowych właścicieli lub innych podmiotów, które pokładają nadzieję w sukces przedsięwzięcia biznesowego i są gotowe zaangażować swój kapitał (do tej grupy zaliczyć można przykładowo tzw. aniołów biznesu czy fundusze venture capital/private equity). W tym przypadku istnieje również możliwość wykorzystania instytucji rynku publicznego, tj. giełda papierów wartościowych, do poszukiwania kapitału. Starając się o kapitał w ten sposób możliwe jest zazwyczaj dotarcie do większej liczby inwestorów i pozyskanie większej kwoty finansowania.
Wynika to między innymi z atrakcyjności inwestycji w akcje spółki publicznej z perspektywy udziałowca. Inwestor posiadający akcje spółki notowanej na rynku kapitałowym może na bieżąco monitorować wycenę jego portfela i dokonać dezinwestycji poprzez sprzedaż w obrocie zorganizowanym.
Kilka lat temu publiczny rynek kapitałowy w Polsce otworzył swoje drzwi dla mniejszych przedsiębiorstw rozpoczynających działalność lub działających od relatywnie krótkiego czasu (zasadniczo kapitał własny debiutującej spółki powinien wynosić co najmniej 500 tys. zł). Od 2007 roku w Polsce na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie funkcjonuje rynek NewConnect, który z definicji jest segmentem przeznaczonym dla małych, innowacyjnych i dynamicznie rozwijających się spółek, w szczególności z branż tzw. nowej ekonomii (branży IT, mediów, telekomunikacji, biotechnologii, ochrony zdrowia, itp.).
Z punktu widzenia prawnego rynek NewConnect (nazywany popularnie „małą giełdą”) nie stanowi rynku regulowanego, ale tzw. alternatywny system obrotu. Z tego względu nie podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego, a zasady obowiązujące na nim są stanowione przez GPW w Warszawie. Tym niemniej spółki, których akcje są notowane na rynku NewConnect, traktowane są jak spółki publiczne w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej (Ustawa z 29 lipca 2005 r.) i w związku z tym odnoszą się do nich liczne przepisy nakładające obowiązki (takie same jak na spółki z rynku regulowanego, np. informowanie przez akcjonariuszy o przekroczeniu określonego stanu posiadania głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy czy informowanie o transakcjach akcjami przez osoby zarządzające czy nadzorujące spółkę).
Rozwój rynku NewConnect na tle europejskich rynków alternatywnych
W ostatnich latach rynek NewConnect był liderem wśród tego typu rynków (tzw. rynków alternatywnych) w Europie pod kątem liczby debiutujących spółek. W szczególności lata 2010-2012 były okresem wielu debiutów na „małej giełdzie” (ponad 340). Na koniec 2013 notowanych było na tym rynku 445 spółek. Pod względem liczby spółek warszawski rynek alternatywny ustępował w Europie jedynie londyńskiemu AIM (patrz wykres 1 i tabela 1).
W sumie na rynku NewConnect od początku jego funkcjonowania – 30 sierpnia 2007 – do końca 2013 roku spółki pozyskały ponad 1,4 mld zł, a dodatkowo w momencie debiutu dotychczasowi właściciele sprzedali akcje o wartości ponad 185 mln zł (z tego 85 mln zł przypada na właścicieli jednej spółki TMS Brokers, która zadebiutowała w 2011). W przypadku zdecydowanej większości debiutów kwota pozyskanego kapitału do spółki była mniejsza niż 3 mln zł (najczęściej wartość emitowanych akcji wprowadzanych do obrotu przez spółkę nie przekraczała 1 mln zł)(1). Jednoznacznie wskazuje to na wyspecjalizowanie się tej części rynku kapitałowego w obsłudze małych podmiotów.
Rynek NewConnect w procesie finansowania rozwoju firmy
Źródłem zewnętrznego kapitału może być finansowanie dłużne (najczęściej w postaci pożyczek i kredytów zaciąganych w sektorze bankowym). Zazwyczaj to źródło finansowania zarezerwowane jest jednak dla firm posiadających odpowiednią historię współpracy z bankiem, która skutkuje odpowiednią oceną wiarygodności kredytowej firmy. Z tego względu małe podmioty, które dopiero rozpoczynają swoją działalność często nie są w stanie pozyskać finansowania bankowego lub pozyskują je na stosunkowo nieatrakcyjnych warunkach (skutkujących wysokim kosztem kapitału).
Wśród mniejszych przedsiębiorstw w nowych krajach członkowskich Unii Europejskiej, takich jak Polska, popularnym w ostatnich latach sposobem finansowania działalności są fundusze unijne, które najczęściej stanowią istotne uzupełnienie środków własnych przedsiębiorstwa przy finansowaniu określonych projektów inwestycyjnych. To źródło finansowania może być wykorzystane w przypadku realizacji określonych przedsięwzięć wpisujących się w priorytety polityki Unii Europejskiej (spełniających określone kryteria, np. inwestycje w rozwój nowych technologii).
Alternatywnie przedsiębiorstwo może finansować swój rozwój za pomocą kapitału własnego, tj. pozyskiwać środki od dotychczasowych właścicieli lub innych podmiotów, które pokładają nadzieję w sukces przedsięwzięcia biznesowego i są gotowe zaangażować swój kapitał (do tej grupy zaliczyć można przykładowo tzw. aniołów biznesu czy fundusze venture capital/private equity). W tym przypadku istnieje również możliwość wykorzystania instytucji rynku publicznego, tj. giełda papierów wartościowych, do poszukiwania kapitału. Starając się o kapitał w ten sposób możliwe jest zazwyczaj dotarcie do większej liczby inwestorów i pozyskanie większej kwoty finansowania.
Wynika to między innymi z atrakcyjności inwestycji w akcje spółki publicznej z perspektywy udziałowca. Inwestor posiadający akcje spółki notowanej na rynku kapitałowym może na bieżąco monitorować wycenę jego portfela i dokonać dezinwestycji poprzez sprzedaż w obrocie zorganizowanym.
Kilka lat temu publiczny rynek kapitałowy w Polsce otworzył swoje drzwi dla mniejszych przedsiębiorstw rozpoczynających działalność lub działających od relatywnie krótkiego czasu (zasadniczo kapitał własny debiutującej spółki powinien wynosić co najmniej 500 tys. zł). Od 2007 roku w Polsce na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie funkcjonuje rynek NewConnect, który z definicji jest segmentem przeznaczonym dla małych, innowacyjnych i dynamicznie rozwijających się spółek, w szczególności z branż tzw. nowej ekonomii (branży IT, mediów, telekomunikacji, biotechnologii, ochrony zdrowia, itp.).
Z punktu widzenia prawnego rynek NewConnect (nazywany popularnie „małą giełdą”) nie stanowi rynku regulowanego, ale tzw. alternatywny system obrotu. Z tego względu nie podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego, a zasady obowiązujące na nim są stanowione przez GPW w Warszawie. Tym niemniej spółki, których akcje są notowane na rynku NewConnect, traktowane są jak spółki publiczne w rozumieniu ustawy o ofercie publicznej (Ustawa z 29 lipca 2005 r.) i w związku z tym odnoszą się do nich liczne przepisy nakładające obowiązki (takie same jak na spółki z rynku regulowanego, np. informowanie przez akcjonariuszy o przekroczeniu określonego stanu posiadania głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy czy informowanie o transakcjach akcjami przez osoby zarządzające czy nadzorujące spółkę).
Rozwój rynku NewConnect na tle europejskich rynków alternatywnych
W ostatnich latach rynek NewConnect był liderem wśród tego typu rynków (tzw. rynków alternatywnych) w Europie pod kątem liczby debiutujących spółek. W szczególności lata 2010-2012 były okresem wielu debiutów na „małej giełdzie” (ponad 340). Na koniec 2013 notowanych było na tym rynku 445 spółek. Pod względem liczby spółek warszawski rynek alternatywny ustępował w Europie jedynie londyńskiemu AIM (patrz wykres 1 i tabela 1).
W sumie na rynku NewConnect od początku jego funkcjonowania – 30 sierpnia 2007 – do końca 2013 roku spółki pozyskały ponad 1,4 mld zł, a dodatkowo w momencie debiutu dotychczasowi właściciele sprzedali akcje o wartości ponad 185 mln zł (z tego 85 mln zł przypada na właścicieli jednej spółki TMS Brokers, która zadebiutowała w 2011). W przypadku zdecydowanej większości debiutów kwota pozyskanego kapitału do spółki była mniejsza niż 3 mln zł (najczęściej wartość emitowanych akcji wprowadzanych do obrotu przez spółkę nie przekraczała 1 mln zł)(1). Jednoznacznie wskazuje to na wyspecjalizowanie się tej części rynku kapitałowego w obsłudze małych podmiotów.
