
Kiedy będziemy płacić w euro
Perspektywa przyjęcia euro przez Polskę, część 1
Ekscytujący temat, jakim jest zbliżający się termin akcesji Polski do Unii Gospodarczo-Walutowej (UGW), generuje wiele opracowań i wypowiedzi specjalistów – szczególnie odnośnie daty akcesji i kursu walutowego konwersji złotego na euro. Pojawiają się także wypowiedzi odnośnie perspektywy spełnienia przez Polskę kryteriów z Maastricht.
Członkostwo w UGW wymaga spełnienia pięciu kryteriów z Maastricht. Przewidują one, iż kraj kandydujący zobowiązany jest do utrzymania waluty narodowej w systemie ERM 2, w określonym reżimie kursowym przez minimum dwa lata.
W maju 1998 r. wybrano pierwszą grupę 11 krajów wchodzących do trzeciego etapu UGW. Wśród nich znalazły się: Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia i Włochy. Cztery kraje: Dania, Szwecja, Wielka Brytania i Grecja nie przystąpiły w tym etapie do UGW – przy czym jedynie Grecja nie
Kryteria z Maastricht
1. Stabilność cen – stopa inflacji nie może być wyższa niż 1,5 punktu procentowego powyżej stopy inflacji trzech państw UE, które w poprzednim roku miały najniższą inflację.
2. Deficyt budżetowy – ogólnie powinien wynosić mniej niż 3 proc. produktu krajowego brutto (PKB).
3. Dług publiczny nie powinien przekraczać 60 proc. PKB, ale państwa, w których jest wyższy wciąż mogą przyjąć euro, o ile wysokość długu stale spada.
4. Stopy procentowe – długoterminowa stopa procentowa nie powinna przekraczać o więcej niż 2 punkty procentowe stopy w trzech państwach, które w poprzednim roku miały najniższą inflację.
5. Stabilność kursu walutowego – wahania kursu waluty krajowej powinny mieścić się w ustalonych granicach w ostatnich dwóch latach.
Przebywanie danej waluty narodowej w tzw. kanale ERM 2 (zwanym także “wężem walutowym”) wiąże się na ogół ze sporym ryzykiem. Wejście do systemu polega na ustaleniu przez kraj, w konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym (ECB) i ECOFIN kursu centralnego danej waluty względem euro. Właśnie wokół tego kursu centralnego winien oscylować przez minimum dwa lata kurs rzeczywisty danej waluty narodowej. Wahania dopuszczalne są jedynie w określonych granicach, uzgodnionych między danym krajem, a ECB i ECOFIN.
Po dwuletnim pobycie w ERM 2 i spełnieniu pozostałych kryteriów z Maastricht państwo może przyjąć euro. Na tym etapie stosowany jest pewien określony kurs przeliczenia waluty krajowej na euro. Dotychczas był to zwykle kurs rynkowy z dnia opuszczenia mechanizmu ERM 2. W czasie przebywania w systemie ERM 2, kraj kandydujący nie może przeprowadzać jednostronnej dewaluacji swojej waluty, pomimo istniejącej presji. Kwestia wymogów stawianych kandydatowi do strefy euro wydaje się być wciąż niedostatecznie zdefiniowana. Kraje przyjęte wcześniej do Eurolandu uczestniczyły w mechanizmie ERM 2, gdzie pasmo dopuszczalnych odchyleń od ustalonego kursu centralnego wynosiło od 2,25 proc. w stronę deprecjacji (osłabienia) do 15 proc. w stronę aprecjacji (wzmocnienia).
Autor reprezentuje Ośrodek Badania Rynków Kapitałowych
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF ![]() nr 10(67)2007 ![]() Zobacz więcej na temat: euro | Unia Europejska | UGW |