Zamknij
Serwis www.gazeta-msp.pl wykorzystuje technologię "cookies" tzw. ciasteczka. Pliki wykorzystywane są dla celów poprawnego funkcjonowania naszego serwisu. W przypadku braku zgody na ich zapisywanie konieczna jest zmiana odpowiednich ustawień przeglądarki internetowej z jakiej korzystasz.

Home >> Wszystkie artykuły >> Sposób na obejście przepisów? >>

Sposób na obejście przepisów?

Pełnomocnictwo ogólne a świadczenie pracy

Pracujesz zawodowo. Dodatkowo wraz z pomocą żony prowadzisz jednoosobową działalność gospodarczą. Jednak aby uniknąć płacenia składek ZUS rejestrujesz działalność na siebie. Żony nie zatrudniasz, również w celu uniknięcia obciążeń publicznoprawnych, ale udzielasz jej pełnomocnictwa ogólnego – dla własnego bezpieczeństwa w formie aktu notarialnego, bądź z podpisem poświadczonym notarialnie.
W siedzibie, w której prowadzisz działalność zjawia się inspektor Państwowej Inspekcji Pracy. Ciebie, jako właściciela firmy nie ma, formalnie pracownika również, jest natomiast twoja żona będąca pełnomocnikiem. Czy w toku przeprowadzonej kontroli, inspektor PIP może stwierdzić, że działasz w celu obejścia prawa? Na gruncie przepisów prawa pracy niekoniecznie, ale należy pamiętać o prawie podatkowym oraz przepisach z zakresu ubezpieczeń społecznych.   Nawiązanie stosunku pracy   Pełnomocnik zastępuje reprezentowanego w czynnościach prawnych, a więc składa za niego oświadczenia woli zmierzające do ustanowienia, zmiany lub zniesienia stosunku cywilnoprawnego (np. zawiera umowę z kontrahentem). Pełnomocnictwo nie obejmuje czynności faktycznych, np. zarządzania finansami czy fakturowania, a więc takich czynności, które wywołują skutek pozaprawny. Należy więc wykazać inspektorowi, że pełnomocnik – w tym przypadku żona – działa w ramach upoważnienia zawierając wyłącznie umowy z kontrahentami, a nie zajmując się obsługą prowadzonej działalności gospodarczej. To jednak nie wszystko. Zgodnie z legalną definicją stosunku pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Jeśli będą spełnione powyższe warunki nie ma znaczenia nazwa zawartej przez strony umowy, bądź istnienie innego stosunku prawnego łączącego strony, np. pełnomocnictwa. Na gruncie prawa polskiego jest to zatrudnienie na podstawie stosunku pracy.   Autor jest prawnikiem w Rachelski i Wspólnicy Kancelaria Prawnicza
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety.

Zamów Gazetę PDF koszyk



nr 7(76)2008


zamów koszyk

| |
Komentarze Dodaj komentarz
Brak komentarzy.

Partnerzy

Reklama partnerzyReklama partnerzyReklama partnerzyReklama partnerzyReklama partnerzyReklama partnerzy
Archiwum