Zmiana miejsca opodatkowania usług transgranicznych
Zmiany w podatkach, część 10.
Usługi, obok dostawy towarów, są jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). W dotychczasowej praktyce szczególne problemy sprawiało prawidłowe rozliczenie usług transgranicznych w kontekście ustalenia miejsca ich świadczenia na potrzeby tego podatku. Nowelizacja przepisów wchodząca w życie od 1. stycznia 2010 r. jest konsekwencją zmiany Dyrektywy nr 112/2006/WE i dotyczy nowych zasad ustalenia miejsca takiego świadczenia.
Dotychczasowe przepisy
Zasadą ogólną wyznaczenia miejsca opodatkowania przy rozliczeniu usług transgranicznych była siedziba świadczącego usługę. W praktyce prowadziło to do obowiązku zapłaty przez nabywcę usługi całości kwoty brutto wynagrodzenia (wraz podatkiem VAT), a następnie mógł on wystąpić o zwrot zapłaconego podatku do organów skarbowych państwa, na którego obszarze miał siedzibę świadczących usługę. Mając na uwadze fakt, iż takie postępowanie z istoty było kosztowne i długotrwałe, wielu podatników rejestrowało się dla potrzeb podatku VAT w kraju, gdzie usługodawca miał siedzibę. W takim przypadku rozliczenie podatku mogło nastąpić na takich zasadach, jak rozliczają się przedsiębiorcy z siedzibą w danym kraju.
Poza kilkoma typami usług, które powinny być rozliczane w miejscu ich świadczenia (np. dotyczące nieruchomości, na ruchomym majątku rzeczowym), odstępstwem od powyższej zasady było miejsce świadczenia usług niematerialnych. Zgodnie z dotychczasowymi przepisami, miejscem tym była siedziba usługobiorcy. W takim przypadku usługodawca zobowiązany był do wystawienia faktury na wartość netto świadczonej usługi, a nabywca w oparciu o fakturę wewnętrzną doliczał podatek VAT, który był dla niego zarówno podatkiem należnym (rozliczanym za usługodawcę), jak też naliczonym (ze względu na nabycie usługi). Takie przerzucenie podatku określa się mianem procedury obciążenia nabywcy (reverse charge procedure) i w znacznym stopniu ułatwia podatnikowi będącemu nabywcą rozliczenie dokonanego zakupu.
Nowe regulacje
Od początku 2010 r. podatek VAT należy rozliczać w kraju, gdzie znajduje się siedziba ich odbiorcy. Tym samym, to, co dotychczas było wyjątkiem, stało się regułą. Należy zwrócić uwagę na fakt, że zasada opodatkowania w kraju nabywcy usługi dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz podatników będących zarejestrowanymi podmiotami dla celów podatku VAT w kraju ich siedziby. Usługi świadczone na rzecz podmiotów nie będących podatnikami będą w dalszym ciągu opodatkowane w kraju właściwym dla usługodawcy.
Zasadą ogólną wyznaczenia miejsca opodatkowania przy rozliczeniu usług transgranicznych była siedziba świadczącego usługę. W praktyce prowadziło to do obowiązku zapłaty przez nabywcę usługi całości kwoty brutto wynagrodzenia (wraz podatkiem VAT), a następnie mógł on wystąpić o zwrot zapłaconego podatku do organów skarbowych państwa, na którego obszarze miał siedzibę świadczących usługę. Mając na uwadze fakt, iż takie postępowanie z istoty było kosztowne i długotrwałe, wielu podatników rejestrowało się dla potrzeb podatku VAT w kraju, gdzie usługodawca miał siedzibę. W takim przypadku rozliczenie podatku mogło nastąpić na takich zasadach, jak rozliczają się przedsiębiorcy z siedzibą w danym kraju.
Poza kilkoma typami usług, które powinny być rozliczane w miejscu ich świadczenia (np. dotyczące nieruchomości, na ruchomym majątku rzeczowym), odstępstwem od powyższej zasady było miejsce świadczenia usług niematerialnych. Zgodnie z dotychczasowymi przepisami, miejscem tym była siedziba usługobiorcy. W takim przypadku usługodawca zobowiązany był do wystawienia faktury na wartość netto świadczonej usługi, a nabywca w oparciu o fakturę wewnętrzną doliczał podatek VAT, który był dla niego zarówno podatkiem należnym (rozliczanym za usługodawcę), jak też naliczonym (ze względu na nabycie usługi). Takie przerzucenie podatku określa się mianem procedury obciążenia nabywcy (reverse charge procedure) i w znacznym stopniu ułatwia podatnikowi będącemu nabywcą rozliczenie dokonanego zakupu.
Nowe regulacje
Od początku 2010 r. podatek VAT należy rozliczać w kraju, gdzie znajduje się siedziba ich odbiorcy. Tym samym, to, co dotychczas było wyjątkiem, stało się regułą. Należy zwrócić uwagę na fakt, że zasada opodatkowania w kraju nabywcy usługi dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz podatników będących zarejestrowanymi podmiotami dla celów podatku VAT w kraju ich siedziby. Usługi świadczone na rzecz podmiotów nie będących podatnikami będą w dalszym ciągu opodatkowane w kraju właściwym dla usługodawcy.
|
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF  nr 1(93)2010  Zobacz więcej na temat: biernacki | podatki | usługi transgraniczne |
|
