Zamknij
Serwis www.gazeta-msp.pl wykorzystuje technologię "cookies" tzw. ciasteczka. Pliki wykorzystywane są dla celów poprawnego funkcjonowania naszego serwisu. W przypadku braku zgody na ich zapisywanie konieczna jest zmiana odpowiednich ustawień przeglądarki internetowej z jakiej korzystasz.

Home >> Stałe działy Gazety MSP >> Podatki i księgowość >> Opodatkowanie instrumentów pochodnych - opcje (1) >>

Opodatkowanie instrumentów pochodnych - opcje (1)

Rynek kapitałowy a podatki, część 12.

W odróżnieniu od kontraktów futures, opcje są instrumentami pochodnymi o charakterze niesymetrycznym. Związane jest to z zakresem praw i obowiązków każdej ze stron. Wyłącznie nabywca opcji ma prawo do żądania jej wykonania. Sprzedający określa treść praw związanych z opcją w chwili jej wystawienia. Od momentu jej zakupu to nabywca decyduje zarówno o samym zamknięciu opcji, jak również może decydować o terminie tego zdarzenia. Stąd też – wg kryterium możliwości określenia tego momentu – opcje dzielimy na europejskie, gdzie data wygaśnięcia jest jednoznacznie określona już w momencie jej zakupu oraz opcje amerykańskie, gdzie określa go nabywca, nie dłużej niż uprzednio ustalony czas trwania opcji.
Wystawca opcji, precyzując warunki jej wykonania, poza tzw. charakterystyką opcji (określenie instrumentu bazowego, data wygaśnięcia, cena wykonania) ustala przede wszystkim wielkość premii opcyjnej. Jest to najważniejszy element odróżniający opcję od kontraktu futures. Premia ta rekompensuje bowiem wystawcy ryzyko związane z pozostawieniem po stronie nabywcy decyzji, czy opcja zostanie wykonana, tj. czy sprzedawca będzie zobowiązany dostarczyć instrument bazowy, czy też kontrakt ten wygaśnie bez dodatkowych rozliczeń. Tym samym premia odzwierciedla szacowane ryzyko związane z zaciągniętymi zobowiązaniami wystawcy, a w ujęciu finansowym stanowi kwantyfikację ryzyka niekorzystnej dla sprzedającego zmiany ceny instrumentu bazowego.
Dochód z tytułu rozliczenia kontraktu opcyjnego typu call dla instrumentu bazowego o cenie wykonania X, z premią o wartości P, odpowiednio dla kupującego (rys. 1) oraz sprzedającego (rys. 2) został zaprezentowany na poniższych rysunkach.


Rys. 1. Opracowanie na podstawie K. Jajuga (red.)
Rys. 2. Opracowanie własne na podstawie K. Jajuga…
Zarządzanie ryzykiem, PWN, Warszawa 2007, str. 76.


Wystawca opcji otrzymał premię w wysokości P z tytułu zagwarantowania nabywcy możliwości zakupu instrumentu bazowego po cenie X w przyszłości. Transakcja związana z wykonaniem opcji dokonana zostanie, w sytuacji gdy wartość rynkowa instrumentu bazowego będzie wyższa od ceny wykonania w ramach nabytej opcji. Kupującemu będzie się wówczas opłacało zrealizować opcję poprzez otrzymanie instrumentu bazowego w niższej cenie, niż jego wartość rynkowa. Będzie mógł bowiem natychmiast sprzedać na rynku instrument bazowy i zrealizować związany z tym zysk. Jeśli jednak cena rynkowa instrumentu bazowego będzie niższa, nabywcy nie będzie się opłacało wykonywać opcji i wygaśnie ona samoistnie.
W pierwszym przypadku ostateczną kwotą rozliczenia po stronie nabywcy będzie zarówno wydatek związany z zakupem opcji, jak również różnica pomiędzy ceną nabycia instrumentu podstawowego w ramach kontraktu opcyjnego, a jego sprzedażą na rynku. Może ona również wynikać z rozliczenia opcji, jeżeli nie następuje dostawa instrumentu bazowego. Jest to wówczas tzw. opcja rozliczana finansowo, a kupujący otrzymuje wyłącznie różnicę pieniężną w takiej samej wysokości, jakby instrument bazowy zakupił w ramach kontraktu i niezwłocznie go sprzedał. Natomiast w drugim przypadku ostateczny przepływ finansowy związany jest wyłącznie z zapłatą premii opcyjnej.
Przepisy podatkowe obejmują swoim zakresem przede wszystkim przepływy związane z zakupem opcji. Zgodnie z art. 16 ust 1 pkt 8b Pdop(1) oraz art. 23 ust 1 pkt 38a Pdof(2), nie uznaje się bowiem za koszty podatkowe wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych – do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia – o ile wydatki te nie podwyższają wartości środka trwałego. W odniesieniu do opcji oznacza to, iż premia opcyjna dla nabywcy staje się kosztem bądź w momencie wygaśnięcia opcji bez jej rozliczenia lub w momencie dostawy instrumentu podstawowego (lub jego rozliczenia). Dla sprzedawcy wynagrodzenie z tytułu sprzedaży opcji staje się przychodem na zasadach ogólnych (art. 12 Pdop i art. 14 Pdof).
Przyjęta przez ustawodawcę konstrukcja może w praktyce prowadzić do trudności związanych z prawidłowym rozliczeniem określonych rodzajów opcji. Jeśli podatnik nabywa opcję, dzięki której zakupuje instrument bazowy po cenie X, a następnie sprzedaje go po cenie X+X*10%, wówczas przy rozliczeniu finansowym opcji otrzyma od sprzedawcy kwotę różnicy (tj. 10%*X). Będzie ona dla niego przychodem, który po pomniejszeniu o koszty jego uzyskania w postaci premii opcyjnej, podlegać będzie opodatkowaniu. Jeśli rozliczenie opcji następuje poprzez dostawę, np. towaru (opcje towarowe) lub waluty (opcje walutowe), wówczas w momencie rozliczenia opcji nabywca otrzymuje wyłącznie instrument bazowy. Zgodnie ze wskazanymi przepisami może wówczas zaliczyć do kosztów podatkowych wydatkowaną wcześniej premię opcyjną. W tym miejscu pojawia się jednak pytanie, czy może on wartość instrumentu zaliczyć do kosztów podatkowych. Nie jest konieczna bowiem natychmiastowa sprzedaż otrzymanego instrumentu. Czy zatem podatnik powinien czekać do momentu sprzedaży tego instrumentu, aby prawidłowo rozliczyć opcje?
Zarówno na pytanie powyższe oraz analogiczne wątpliwości związane z praktycznym rozliczeniem opcji odpowiedź będzie można znaleźć w kolejnej części cyklu.


nr 5(109)2011


zamów koszyk

| |
Komentarze Dodaj komentarz
Brak komentarzy.

Partnerzy

Reklama partnerzyReklama partnerzyReklama partnerzyReklama partnerzyReklama partnerzyReklama partnerzy
Archiwum