Powstaj±ce w ró¿nych czê¶ciach ¶wiata parki technologiczne staj± siê synonimem struktur gospodarczych XXI w., ³±cz±cych na jednym terenie:

• instytucje naukowo-badawcze oferuj±ce nowe rozwi±zania technologiczne i innowacyjne firmy poszukuj±ce nowych szans rozwoju,

• bogate otoczenie biznesu w zakresie finansowania, doradztwa, szkoleñ i wspierania rozwoju innowacyjnych firm,

• finansowe instytucje wysokiego ryzyka (venture capital),

• wysok± jako¶æ infrastruktury i walory otoczenia (przyjemne miejsce do zamieszkania i spêdzania wolnego czasu),

• wysoki potencja³ przedsiêbiorczo¶ci i klimat biznesu przyci±gaj±cy kreatywne osoby z innych regionów,

• rz±dowe, regionalne i lokalne programy wspierania przedsiêbiorczo¶ci, transferu technologii i rozwoju nowych technologicznych firm.

Pierwszym parkiem technologicznym w Polsce by³ za³o¿ony w 1995 r. Poznañski Park Naukowo-Technologiczny. Obecnie identyfikujemy w kraju ³±cznie 47 inicjatyw parkowych. Jednym z ostatnio otwartych jest Dolno¶l±ski Park Technologiczny (T-Park: www.t-park.pl), którego dzia³alno¶æ zosta³a zainaugurowana w 8 maja br., m.in. w obecno¶ci Komisarz ds. Polityki Regionalnej, Danuty Hübner.

Definicja przyjêta w Polsce okre¶la park technologiczny jako: Zespó³ wyodrêbnionych nieruchomo¶ci wraz z infrastruktur± techniczn±, utworzony w celu dokonywania przep³ywu wiedzy i technologii pomiêdzy jednostkami naukowymi a przedsiêbiorcami, na którym oferowane s± przedsiêbiorcom wykorzystuj±cym nowoczesne technologie, us³ugi w zakresie: doradztwa w tworzeniu i rozwoju przedsiêbiorstw, transferu technologii oraz przekszta³cania wyników badañ naukowych i prac rozwojowych w innowacje technologiczne, a tak¿e tworzenie korzystnych warunków prowadzenia dzia³alno¶ci gospodarczej przez korzystanie z nieruchomo¶ci i infrastruktury technicznej na zasadach umownych.