Oznaczanie towarów
Obowiązki związane z oznaczeniami towarów w obrocie z konsumentami - wybrane aspekty prawne
Produkty wprowadzane do obrotu i sprzedawane konsumentom winny zostać prawidłowo oznaczone. Obowiązek ten spoczywa nie tylko na producencie, ale przede wszystkim na sprzedawcy towaru. Sprzedawca oferując towar na rynku detalicznym powinien bowiem zapewnić kupującemu konsumentowi dostęp do prawidłowej informacji o towarze. Co więcej, w polskich przepisach prawa uregulowany został także sposób oznakowania towarów cenami. Podstawowe zasady sposobu i rodzaju oznaczeń towarów oferowanych konsumentom opiszę poniżej.
Obowiązek informacyjny dotyczący towaru
Podstawową zasadą jest to, że przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zobowiązany do zamieszczenia na towarze (jego opakowaniu, etykiecie lub instrukcji) informacji w języku polskim, zawierających firmę przedsiębiorcy i jego adres, nazwę towaru oraz inne oznaczenia i informacje, wymagane na podstawie przepisów prawa, które regulują konkretny zakres działalności przedsiębiorcy. Dodatkowo, jeśli uzasadnione jest to charakterem oferowanego towaru, winien on posiadać znak bezpieczeństwa oraz znaki zgodności, wymagane przez odrębne przepisy. Wymienione wyżej informacje przede wszystkim umożliwiają identyfikację podmiotu, do którego mogą zostać skierowane ewentualne roszczenia.
Ustalając i podając „nazwę towaru”, sprzedawca/producent nie jest zobowiązany do przestrzegania szczególnych wymogów przewidzianych prawem. Istotne z jego punktu widzenia jest, aby podawana nazwa nie wprowadzała klientów w błąd, co do pochodzenia tego towaru, jego ilości, jakości, sposobu wykonania, przydatności, itp. Naruszenie tych zasad może spowodować bowiem pociągnięcie takiego sprzedawcy/producenta do odpowiedzialności z tytułu popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji.
Forma i miejsce podawania informacji
Istnieje ogólna zasada, iż informacja powinna być umieszczona w sposób wyraźny i nieusuwalny. Sposób przekazu informacji powinien stwarzać udzieloną informację, dostępną dla nabywcy towaru konsumpcyjnego. Chodzi przede wszystkim o odpowiedni rozmiar czcionki, czytelność druku, ale także właściwy rozmiaru materiału, na którym są podawane informacje z wymaganą treścią.
Podawane informacje powinny być jasne, jednoznaczne i niebudzące wątpliwości co do treści, a przede wszystkim zrozumiałe dla nieprofesjonalnego odbiorcy. Zgodnie ze stanowiskiem sądów, przy ocenie możności wprowadzenia konsumenta w błąd należy przyjąć model konsumenta wyedukowanego, rozważnego, krytycznego, świadomego swych praw (takie stanowisko zostało ukształtowane przez orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i przejęte do aktów prawnych organów Wspólnoty Europejskiej).
Producent/sprzedawca, oferujący towar na rynku, powinien zwrócić uwagę na miejsce zamieszczania wymaganych informacji. Informacje te powinny zostać umieszczone na towarze lub na trwałym połączeniu z tym towarem (np. etykieta, metka). Towary muszą być oznakowane w sposób zrozumiały dla konsumenta, napisy muszą być wyraźne, czytelne i nieusuwalne, umieszczone w widocznym miejscu, a także nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte lub przesłonięte innymi nadrukami lub obrazkami.
Podstawową zasadą jest to, że przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zobowiązany do zamieszczenia na towarze (jego opakowaniu, etykiecie lub instrukcji) informacji w języku polskim, zawierających firmę przedsiębiorcy i jego adres, nazwę towaru oraz inne oznaczenia i informacje, wymagane na podstawie przepisów prawa, które regulują konkretny zakres działalności przedsiębiorcy. Dodatkowo, jeśli uzasadnione jest to charakterem oferowanego towaru, winien on posiadać znak bezpieczeństwa oraz znaki zgodności, wymagane przez odrębne przepisy. Wymienione wyżej informacje przede wszystkim umożliwiają identyfikację podmiotu, do którego mogą zostać skierowane ewentualne roszczenia.
Ustalając i podając „nazwę towaru”, sprzedawca/producent nie jest zobowiązany do przestrzegania szczególnych wymogów przewidzianych prawem. Istotne z jego punktu widzenia jest, aby podawana nazwa nie wprowadzała klientów w błąd, co do pochodzenia tego towaru, jego ilości, jakości, sposobu wykonania, przydatności, itp. Naruszenie tych zasad może spowodować bowiem pociągnięcie takiego sprzedawcy/producenta do odpowiedzialności z tytułu popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji.
Forma i miejsce podawania informacji
Istnieje ogólna zasada, iż informacja powinna być umieszczona w sposób wyraźny i nieusuwalny. Sposób przekazu informacji powinien stwarzać udzieloną informację, dostępną dla nabywcy towaru konsumpcyjnego. Chodzi przede wszystkim o odpowiedni rozmiar czcionki, czytelność druku, ale także właściwy rozmiaru materiału, na którym są podawane informacje z wymaganą treścią.
Podawane informacje powinny być jasne, jednoznaczne i niebudzące wątpliwości co do treści, a przede wszystkim zrozumiałe dla nieprofesjonalnego odbiorcy. Zgodnie ze stanowiskiem sądów, przy ocenie możności wprowadzenia konsumenta w błąd należy przyjąć model konsumenta wyedukowanego, rozważnego, krytycznego, świadomego swych praw (takie stanowisko zostało ukształtowane przez orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i przejęte do aktów prawnych organów Wspólnoty Europejskiej).
Producent/sprzedawca, oferujący towar na rynku, powinien zwrócić uwagę na miejsce zamieszczania wymaganych informacji. Informacje te powinny zostać umieszczone na towarze lub na trwałym połączeniu z tym towarem (np. etykieta, metka). Towary muszą być oznakowane w sposób zrozumiały dla konsumenta, napisy muszą być wyraźne, czytelne i nieusuwalne, umieszczone w widocznym miejscu, a także nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte lub przesłonięte innymi nadrukami lub obrazkami.
|
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF  nr 10(90)2009  |
|
