
Odmowa przyłączenia do sieci energetycznej
Przyłączenie do sieci energetycznej - warunki, regulacje prawne
Dostęp do energii elektrycznej wydaje się być w dzisiejszym świecie oczywistością. Jednak realizacja tego prawa w rzeczywistości może napotykać na wiele problemów.
Szczególnie newralgiczna jest kwestia przyłączenia do sieci. Bez przyłączenia do sieci dostawa energii nie jest możliwa. Trudności z przyłączeniem do sieci pojawiają się najczęściej przy realizacji inwestycji budowy nowych obiektów, które są oddalone od istniejących sieci lub będą wymagały w użytkowaniu dużej ilości energii.
Obowiązek zapewnienia dostaw energii – regulacja prawna
Dostawa energii elektrycznej jest uznana za usługę publiczną. Usługa publiczna (public service) polega na zapewnieniu szerokiej liczbie odbiorców konkretnego dobra, które państwo uznaje za niezbędne minimum. Usługą publiczną jest np. zapewnienie dostaw czystej wody, ciepła, energii elektrycznej, ale także usług telekomunikacyjnych, internetowych czy transportu miejskiego.
W prawie energetycznym przez usługę powszechną rozumie się zapewnienie odbiorcy dostawy energii elektrycznej, która jest zapewniona w odpowiedniej ilości, jakości, a także dostępności. Przez „odpowiednią ilość” należy rozumieć taką ilość energii, która została określona w umowie i jest dla nabywcy satysfakcjonująca. Przez „jakość” rozumie się stałe napięcie i najlepszy możliwy standard, z kolei przez „dostępność” – przyłączenie do sieci na podstawie uzasadnionych opłat za przyłączenie.
Obowiązek zapewnienia dostaw energii elektrycznej mieszkańcom, a także małym i średnim firmom, wynika z polityki Wspólnot Europejskich. Został on początkowo uregulowany w tzw. pakietach dyrektyw, w których znajduje się m.in. dyrektywa 96/92, dyrektywa 2003/54 i dyrektywa 2003/55. II pakiet został implementowany do polskiego prawa energetycznego i wprowadził tzw. usługę kompleksową. Sformułowanie to wydaje się mało trafione i jest wyrazem niekonsekwencji polskiego ustawodawcy, który w innych aktach prawnych usługę tę nazywa „usługą powszechną”. W polskim prawie usługa ta jest uregulowana, co do zasady przez art. 5a prawa energetycznego z 10 kwietnia 1997 (DZ.U. 06.89.625).
Regulację tam zawartą da się sprowadzić do następującej konkluzji, że na wniosek odbiorcy końcowego (czyli mieszkańca domu, małej lub średniej firmy) przedsiębiorstwo energetyczne ma obowiązek zawrzeć umowę na dostawę energii elektrycznej. Jednak do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i rozpoczęcie dostaw niezbędne jest wydanie warunków przyłączenia do sieci. Jest to fundament do określenia parametrów technicznych planowanego przyłączenia, bez którego nie jest ono możliwe.
Cofnięcie warunków przyłączenia do sieci energetycznej podczas realizacji inwestycji
Zagadnienie to jest szczególnie ważne dla przedsiębiorstw realizujących inwestycje typu greenfield oraz deweloperów. Może się okazać bowiem, iż po wybudowaniu zakładu produkcyjnego lub osiedla mieszkaniowego (lub jednego z jego etapów) przedsiębiorstwo energetyczne cofnie wydane przez siebie warunki przyłączenia do sieci energetycznej i odmówi wydania nowych. Takie działanie jest możliwie. Przyczyn może być kilka, jednak najczęściej spotykany przez przedsiębiorstwo energetyczne argument to: stwierdzenie, że z powodów infrastrukturalnych nie jest w stanie zapewnić dostaw energii. Może to wynikać albo ze złego stanu infrastruktury albo z opóźnień w zwalnianiu mocy przez innych odbiorców lub opóźnieni w budowie nowych sieci.
Mateusz Mrzygłód, radca prawny
Marcin Mucharski, aplikant radcowski
Kancelaria Prawna BSO Prawo & Podatki we Wrocławiu
Obowiązek zapewnienia dostaw energii – regulacja prawna
Dostawa energii elektrycznej jest uznana za usługę publiczną. Usługa publiczna (public service) polega na zapewnieniu szerokiej liczbie odbiorców konkretnego dobra, które państwo uznaje za niezbędne minimum. Usługą publiczną jest np. zapewnienie dostaw czystej wody, ciepła, energii elektrycznej, ale także usług telekomunikacyjnych, internetowych czy transportu miejskiego.
W prawie energetycznym przez usługę powszechną rozumie się zapewnienie odbiorcy dostawy energii elektrycznej, która jest zapewniona w odpowiedniej ilości, jakości, a także dostępności. Przez „odpowiednią ilość” należy rozumieć taką ilość energii, która została określona w umowie i jest dla nabywcy satysfakcjonująca. Przez „jakość” rozumie się stałe napięcie i najlepszy możliwy standard, z kolei przez „dostępność” – przyłączenie do sieci na podstawie uzasadnionych opłat za przyłączenie.
Obowiązek zapewnienia dostaw energii elektrycznej mieszkańcom, a także małym i średnim firmom, wynika z polityki Wspólnot Europejskich. Został on początkowo uregulowany w tzw. pakietach dyrektyw, w których znajduje się m.in. dyrektywa 96/92, dyrektywa 2003/54 i dyrektywa 2003/55. II pakiet został implementowany do polskiego prawa energetycznego i wprowadził tzw. usługę kompleksową. Sformułowanie to wydaje się mało trafione i jest wyrazem niekonsekwencji polskiego ustawodawcy, który w innych aktach prawnych usługę tę nazywa „usługą powszechną”. W polskim prawie usługa ta jest uregulowana, co do zasady przez art. 5a prawa energetycznego z 10 kwietnia 1997 (DZ.U. 06.89.625).
Regulację tam zawartą da się sprowadzić do następującej konkluzji, że na wniosek odbiorcy końcowego (czyli mieszkańca domu, małej lub średniej firmy) przedsiębiorstwo energetyczne ma obowiązek zawrzeć umowę na dostawę energii elektrycznej. Jednak do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i rozpoczęcie dostaw niezbędne jest wydanie warunków przyłączenia do sieci. Jest to fundament do określenia parametrów technicznych planowanego przyłączenia, bez którego nie jest ono możliwe.
Cofnięcie warunków przyłączenia do sieci energetycznej podczas realizacji inwestycji
Zagadnienie to jest szczególnie ważne dla przedsiębiorstw realizujących inwestycje typu greenfield oraz deweloperów. Może się okazać bowiem, iż po wybudowaniu zakładu produkcyjnego lub osiedla mieszkaniowego (lub jednego z jego etapów) przedsiębiorstwo energetyczne cofnie wydane przez siebie warunki przyłączenia do sieci energetycznej i odmówi wydania nowych. Takie działanie jest możliwie. Przyczyn może być kilka, jednak najczęściej spotykany przez przedsiębiorstwo energetyczne argument to: stwierdzenie, że z powodów infrastrukturalnych nie jest w stanie zapewnić dostaw energii. Może to wynikać albo ze złego stanu infrastruktury albo z opóźnień w zwalnianiu mocy przez innych odbiorców lub opóźnieni w budowie nowych sieci.
Mateusz Mrzygłód, radca prawny
Marcin Mucharski, aplikant radcowski
Kancelaria Prawna BSO Prawo & Podatki we Wrocławiu
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF ![]() nr 4(96)2010 ![]() Zobacz więcej na temat: BSO | przyłączenie | sieć energetyczna |