Jak skutecznie zabezpieczyć majątek
Austriacka fundacja prywatna
Fundacja jest najlepszym rozwiązaniem, bo choć mam nadzieję, że będę żył wiecznie, rzeczą najtrudniejszą jest prawo spadkowe. Dużo latam samolotem, żona też. Różnie bywa. Chodzi o to, by nie dopuścić do sytuacji, że mój wnuk przepije majątek w Monako. Jest ktoś, kto zarządza majątkiem i pilnuje go. A poza tym w Austrii są najniższe obciążenia podatkowe dla tego typu fundacji. Poszedłem za przykładem wielkich nazwisk biznesu. Wszyscy mają tam fundacje. (Jan Kulczyk)
Wcześniej czy później każdy przedsiębiorca, któremu szczęśliwie udało się zbudować rentowne i znaczące przedsiębiorstwo zada sobie pytanie – co dalej? W jaki sposób zabezpieczyć zgromadzony majątek, tudzież jak przekazać go następcom, aby go nie roztrwonili, ale jednocześnie, aby obciążenia podatkowe z tytułu darowizny lub dziedziczenie były jak najmniejsze. Pewnym interesującym rozwiązaniem w tym zakresie może być austriacka fundacja prywatna.
Austriacka fundacja prywatna
Ma w istocie niewiele wspólnego z tym, co określamy mianem fundacji w Polsce. Według polskiego prawa fundacja może być bowiem powoływana wyłącznie dla wspierania tzw. celów szlachetnych, a po jej utworzeniu podlega bardziej kontroli władzy administracyjnej niźli fundatorów. Austriacka fundacja przypomina pod tym względem koncepcje trustu w systemie anglosaskim, a zatem osoby prawnej, której fundator powierza majątek, celem jego dalszego rozdysponowania zgodnie z wolą fundatora i na zasadach przez fundatora określonych.
Fundacja prywatna tworzona jest przez fundatora poprzez akt jej ustanowienia i uzyskuje osobowość prawną zgodnie z prawem austriackim poprzez wpis do rejestru sądowego. Władzą fundacji jest Rada Dyrektorów. Opcjonalnie (a w pewnych przypadkach obowiązkowo powoływana jest także Rada Nadzorcza i Rada Doradcza). Podstawową, organizacyjną zaletą fundacji jest znaczna swoboda fundatora, co do określenia zarówno zasad zarządzania fundacją, jej funkcjonowania, jak również celu, dla którego zostaje ona powołana. Prawo austriackie dopuszcza tu nawet możliwość powołania fundacji dla wspierania rodziny fundatora, jak również jego samego. Fundacja prywatna może wydać się interesującym narzędziem zagospodarowania majątku z co najmniej trzech powodów:
Należy przede wszystkim mieć na uwadze, iż odmiennie niźli w spółkach kapitałowych, powołanie fundacji, jak również wniesienie do niej majątku nie powoduje powstania po stronie fundatora lub po stronie beneficjentów fundacji jakichkolwiek uprawnień majątkowych. Innymi słowy, przekazując fundacji majątek, fundator nie obejmuje w zamian żadnych udziałów czy akcji. Zarówno uprawnienia fundatora, jak i beneficjentów mają charakter osobisty, a to oznacza, że nie mogą być przedmiotem egzekucji sądowej czy administracyjnej. Choć nie brzmi to zbyt ładnie, można powiedzieć, że jednym z motywów tworzenia takich fundacji jest chęć uniknięcia odpowiedzialności majątkowej za hipotetyczne zobowiązania. Majątek przeniesiony do fundacji pozostaje bowiem w pełni bezpieczny – niezależnie od aktualnej sytuacji fundatora. Niezależnie od tego, fundator może tak skonstruować akt założycielski, że pozostaje on w pełni władny pośrednio lub bezpośrednio zarządzać i dysponować tymże majątkiem.
Co więcej, prawo austriackie, jest na tyle wyrozumiałe dla fundatorów przewrażliwionych na punkcie swojej prywatności, że zezwala, aby zasady funkcjonowania fundacji, jej cele, a także jej beneficjenci pozostali ukryci przed potencjalnymi ciekawskim. Fundator może bowiem zasady te oraz dane zawrzeć w aneksie do aktu założycielskiego, który nie jest składany do sądu rejestrowego, a ujawniany jest wyłącznie władzom skarbowym.
Austriacka fundacja prywatna
Ma w istocie niewiele wspólnego z tym, co określamy mianem fundacji w Polsce. Według polskiego prawa fundacja może być bowiem powoływana wyłącznie dla wspierania tzw. celów szlachetnych, a po jej utworzeniu podlega bardziej kontroli władzy administracyjnej niźli fundatorów. Austriacka fundacja przypomina pod tym względem koncepcje trustu w systemie anglosaskim, a zatem osoby prawnej, której fundator powierza majątek, celem jego dalszego rozdysponowania zgodnie z wolą fundatora i na zasadach przez fundatora określonych.
Fundacja prywatna tworzona jest przez fundatora poprzez akt jej ustanowienia i uzyskuje osobowość prawną zgodnie z prawem austriackim poprzez wpis do rejestru sądowego. Władzą fundacji jest Rada Dyrektorów. Opcjonalnie (a w pewnych przypadkach obowiązkowo powoływana jest także Rada Nadzorcza i Rada Doradcza). Podstawową, organizacyjną zaletą fundacji jest znaczna swoboda fundatora, co do określenia zarówno zasad zarządzania fundacją, jej funkcjonowania, jak również celu, dla którego zostaje ona powołana. Prawo austriackie dopuszcza tu nawet możliwość powołania fundacji dla wspierania rodziny fundatora, jak również jego samego. Fundacja prywatna może wydać się interesującym narzędziem zagospodarowania majątku z co najmniej trzech powodów:
- bezpieczeństwa,
- korzystnego opodatkowania w zakresie podatku od spadku i darowizny
- oraz korzystnego opodatkowania w zakresie transferu przyszłych zysków z posiadanych przedsiębiorstw.
Należy przede wszystkim mieć na uwadze, iż odmiennie niźli w spółkach kapitałowych, powołanie fundacji, jak również wniesienie do niej majątku nie powoduje powstania po stronie fundatora lub po stronie beneficjentów fundacji jakichkolwiek uprawnień majątkowych. Innymi słowy, przekazując fundacji majątek, fundator nie obejmuje w zamian żadnych udziałów czy akcji. Zarówno uprawnienia fundatora, jak i beneficjentów mają charakter osobisty, a to oznacza, że nie mogą być przedmiotem egzekucji sądowej czy administracyjnej. Choć nie brzmi to zbyt ładnie, można powiedzieć, że jednym z motywów tworzenia takich fundacji jest chęć uniknięcia odpowiedzialności majątkowej za hipotetyczne zobowiązania. Majątek przeniesiony do fundacji pozostaje bowiem w pełni bezpieczny – niezależnie od aktualnej sytuacji fundatora. Niezależnie od tego, fundator może tak skonstruować akt założycielski, że pozostaje on w pełni władny pośrednio lub bezpośrednio zarządzać i dysponować tymże majątkiem.
Co więcej, prawo austriackie, jest na tyle wyrozumiałe dla fundatorów przewrażliwionych na punkcie swojej prywatności, że zezwala, aby zasady funkcjonowania fundacji, jej cele, a także jej beneficjenci pozostali ukryci przed potencjalnymi ciekawskim. Fundator może bowiem zasady te oraz dane zawrzeć w aneksie do aktu założycielskiego, który nie jest składany do sądu rejestrowego, a ujawniany jest wyłącznie władzom skarbowym.
