
Dłuższy okres rozliczeniowy
Dłuższy okres rozliczeniowy - pomysł na ulżenie pracodawcom
Projekt Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 4 lutego 2013 r., który wprowadza propozycje zmian w Kodeksie Pracy, ma przyczynić się do ograniczenia redukcji zatrudnienia. Czy jednak nowe regulacje dotyczące długości dopuszczalnych okresów rozliczeniowych czasu pracy i zasad ich przedłużania pomogą chronić stanowiska pracy?
Proponowane przez Ministerstwo Pracy zmiany mają w założeniu pozwolić pracodawcy bardziej racjonalnie i elastycznie zarządzać swoim personelem. Czy pomysły zaczerpnięte z tzw. „ustawy antykryzysowej” (ustawa z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 125, poz. 1035, z późn. zm.) pomogą i tym razem?
Kiedy można wydłużyć okres rozliczeniowy? Obecny stan prawny
Okres rozliczeniowy to czas, w którym planowana i rozliczana jest praca każdego pracownika. Wyrażany jest w tygodniach bądź miesiącach i ma określić, czy nie zostały przekroczone średniotygodniowe normy czasu pracy ustalone w umowie o pracę, bądź układzie zbiorowym pracy. W Kodeksie pracy przyjęto, że podstawowy okres rozliczeniowy nie może przekraczać czterech miesięcy, z tym, że pracodawca może ustalić krótsze okresy rozliczeniowe, np. miesięczny, dwumiesięczny, trzymiesięczny. Istnieją jednak wyjątki od tej zasady.
Okres rozliczeniowy wyjątkowo może zostac przedłużony powyżej czterech miesięcy:
Na czym polegają proponowane zmiany?
Autorzy zmian dotyczących okresów rozliczeniowych proponują wprowadzenie regulacji prawnych umożliwiających przedłużenie okresu rozliczeniowego nie więcej niż o dwanaście miesięcy, przy zachowaniu ogólnych zasad dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników. Przedłużenie okresu rozliczeniowego byłoby możliwe, jeżeli uzasadniałyby to przyczyny obiektywne, techniczne lub dotyczące organizacji pracy. Projekt zakłada wprowadzenie tego typu rozwiązań w każdym systemie czasu pracy.
Projekt zakłada, że o ile w danym miesiącu – ze względu na rozkład czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym – pracownik nie miałby prawa do wynagrodzenia za pracę, przysługuje mu pensja w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Co prawda ustawa z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1679) w art. 7 przewiduje wyrównanie honorarium do poziomu minimalnego wynagrodzenia podwładnemu, który go nie wypracował, jednak projektodawcom takie rozwiązanie wydaje się niewystarczające. Zatem w analizowanym projekcie art. 129 kp. został zredagowany w taki sposób, aby prawo pracownika do otrzymania minimalnego wynagrodzenia za pracę obejmowało każdy miesiąc stosowania przedłużonego okresu rozliczeniowego, nawet ten, w którym w ogóle nie wykonywał on pracy. Dotyczy to również pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Kiedy można wydłużyć okres rozliczeniowy? Obecny stan prawny
Okres rozliczeniowy to czas, w którym planowana i rozliczana jest praca każdego pracownika. Wyrażany jest w tygodniach bądź miesiącach i ma określić, czy nie zostały przekroczone średniotygodniowe normy czasu pracy ustalone w umowie o pracę, bądź układzie zbiorowym pracy. W Kodeksie pracy przyjęto, że podstawowy okres rozliczeniowy nie może przekraczać czterech miesięcy, z tym, że pracodawca może ustalić krótsze okresy rozliczeniowe, np. miesięczny, dwumiesięczny, trzymiesięczny. Istnieją jednak wyjątki od tej zasady.
Okres rozliczeniowy wyjątkowo może zostac przedłużony powyżej czterech miesięcy:
- do sześciu miesięcy w hodowli, rolnictwie, pilnowaniu mienia i osób
- do dwunastu miesięcy w sytuacjach uzasadnionych nietypowymi warunkami organizacyjnymi lub technicznymi mającymi wpływ na przebieg procesu pracy.
Na czym polegają proponowane zmiany?
Autorzy zmian dotyczących okresów rozliczeniowych proponują wprowadzenie regulacji prawnych umożliwiających przedłużenie okresu rozliczeniowego nie więcej niż o dwanaście miesięcy, przy zachowaniu ogólnych zasad dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników. Przedłużenie okresu rozliczeniowego byłoby możliwe, jeżeli uzasadniałyby to przyczyny obiektywne, techniczne lub dotyczące organizacji pracy. Projekt zakłada wprowadzenie tego typu rozwiązań w każdym systemie czasu pracy.
Projekt zakłada, że o ile w danym miesiącu – ze względu na rozkład czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym – pracownik nie miałby prawa do wynagrodzenia za pracę, przysługuje mu pensja w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Co prawda ustawa z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1679) w art. 7 przewiduje wyrównanie honorarium do poziomu minimalnego wynagrodzenia podwładnemu, który go nie wypracował, jednak projektodawcom takie rozwiązanie wydaje się niewystarczające. Zatem w analizowanym projekcie art. 129 kp. został zredagowany w taki sposób, aby prawo pracownika do otrzymania minimalnego wynagrodzenia za pracę obejmowało każdy miesiąc stosowania przedłużonego okresu rozliczeniowego, nawet ten, w którym w ogóle nie wykonywał on pracy. Dotyczy to również pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy.