Szwajcarska uprzejmość podatkowa
Szwajcarski podatek ryczałtowy od wydatków
Interesujące rozwiązaniem optymalizacji podatkowej dla osób fizycznych osiągających wysokie dochody może stanowić szwajcarski podatek ryczałtowy od wydatków (lump sum taxation, forfait fiscal, Pauschalsteuer – Besteuerung nach dem Aufwand). Możliwość skorzystania z tego instrumentu warunkuje spełnienie kilku przesłanek.
Jak zostać podatnikiem Szwajcarii?
Możliwość korzystnego opodatkowania na terenie Szwajcarii uzależniona jest od spełnienia trzech zasadniczych warunków:
1. uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt na terenie Szwajcarii,
2. podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Szwajcarii,
3. braku możliwości wykonywania działalności zarobkowej na terenie Szwajcarii.
Lump sum tax przeznaczony jest także dla osób nieposiadających obywatelstwa Konfederacji Szwajcarskiej, stąd duże zainteresowanie cudzoziemców taką formą opodatkowania. Z oczywistych jednak względów, aby cudzoziemiec mógł podlegać opodatkowaniu obcego kraju, musi zaistnieć pewne powiązanie z tym krajem. Wiąże się to bezpośrednio z koniecznością uzyskania nieograniczonego obowiązku podatkowego na terenie Szwajcarii.
Obowiązek podatkowy osób fizycznych na gruncie prawa szwajcarskiego powstaje wraz z uzyskaniem podatkowego miejsca zamieszkania lub pobytu na terenie Szwajcarii. O podatkowym miejscu zamieszkania na terenie Szwajcarii decyduje zamiar trwałego pozostawania lub przypisanie szczególnego ustawowego miejsca zamieszkania przez prawo federalne. Z kolei o podatkowym miejscu pobytu na terenie Szwajcarii decyduje przebywanie przez minimum 90 dni dla osób nie wykonujących działalności zarobkowej lub minimum 30 dni dla osób wykonujących taką działalność. Mimo krótkich okresów dla uzyskania obowiązku podatkowego nie wystarczy sam pobyt naukowy bądź leczniczy na terenie Szwajcarii osoby mającej miejsce zamieszkania zagranicą.
Cudzoziemiec, który po raz pierwszy lub po minimum dziesięcioletniej nieobecności spełni kryterium szwajcarskiej rezydencji podatkowej, nie prowadząc działalności zarobkowej na terenie Szwajcarii (w grę wchodzi zatem wyłącznie minimum dziewięćdziesięciodniowy okres pozostawania na terenie Szwajcarii) ma możliwość opodatkowania według wydatków.
Na czym to polega?
Opodatkowanie według wydatków polega na określeniu dochodów podatnika i jego rodziny według wydatków. Te zaś ustala się według rocznych kosztów utrzymania podatnika i osób pozostających na jego utrzymaniu, przebywających na terenie Szwajcarii, tj. co najmniej pięciokrotności czynszu najmu lub wartości czynszu zamieszkiwania we własnym domu podatnika, który prowadzi własne gospodarstwo domowe lub podwójnej wartości ceny pobytu w pensjonacie/hotelu wraz z wyżywieniem.
W praktyce należy zatem przemnożyć przez pięć roczny czynsz z tytułu najmu nieruchomości, co stanowić będzie podstawę opodatkowania. Od podstawy obliczony zostanie podatek zgodnie z obowiązującymi stawkami podatkowymi. Pewną specyfikę stanowi tu obowiązek odprowadzenia podatku federalnego, podatku kantonalnego i podatku komunalnego (na rzecz gminy) – każde według właściwej stawki podatkowej od podstawy podatkowej ustalonej w wyżej wskazany sposób.
Możliwość korzystnego opodatkowania na terenie Szwajcarii uzależniona jest od spełnienia trzech zasadniczych warunków:
1. uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt na terenie Szwajcarii,
2. podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Szwajcarii,
3. braku możliwości wykonywania działalności zarobkowej na terenie Szwajcarii.
Lump sum tax przeznaczony jest także dla osób nieposiadających obywatelstwa Konfederacji Szwajcarskiej, stąd duże zainteresowanie cudzoziemców taką formą opodatkowania. Z oczywistych jednak względów, aby cudzoziemiec mógł podlegać opodatkowaniu obcego kraju, musi zaistnieć pewne powiązanie z tym krajem. Wiąże się to bezpośrednio z koniecznością uzyskania nieograniczonego obowiązku podatkowego na terenie Szwajcarii.
Obowiązek podatkowy osób fizycznych na gruncie prawa szwajcarskiego powstaje wraz z uzyskaniem podatkowego miejsca zamieszkania lub pobytu na terenie Szwajcarii. O podatkowym miejscu zamieszkania na terenie Szwajcarii decyduje zamiar trwałego pozostawania lub przypisanie szczególnego ustawowego miejsca zamieszkania przez prawo federalne. Z kolei o podatkowym miejscu pobytu na terenie Szwajcarii decyduje przebywanie przez minimum 90 dni dla osób nie wykonujących działalności zarobkowej lub minimum 30 dni dla osób wykonujących taką działalność. Mimo krótkich okresów dla uzyskania obowiązku podatkowego nie wystarczy sam pobyt naukowy bądź leczniczy na terenie Szwajcarii osoby mającej miejsce zamieszkania zagranicą.
Cudzoziemiec, który po raz pierwszy lub po minimum dziesięcioletniej nieobecności spełni kryterium szwajcarskiej rezydencji podatkowej, nie prowadząc działalności zarobkowej na terenie Szwajcarii (w grę wchodzi zatem wyłącznie minimum dziewięćdziesięciodniowy okres pozostawania na terenie Szwajcarii) ma możliwość opodatkowania według wydatków.
Na czym to polega?
Opodatkowanie według wydatków polega na określeniu dochodów podatnika i jego rodziny według wydatków. Te zaś ustala się według rocznych kosztów utrzymania podatnika i osób pozostających na jego utrzymaniu, przebywających na terenie Szwajcarii, tj. co najmniej pięciokrotności czynszu najmu lub wartości czynszu zamieszkiwania we własnym domu podatnika, który prowadzi własne gospodarstwo domowe lub podwójnej wartości ceny pobytu w pensjonacie/hotelu wraz z wyżywieniem.
W praktyce należy zatem przemnożyć przez pięć roczny czynsz z tytułu najmu nieruchomości, co stanowić będzie podstawę opodatkowania. Od podstawy obliczony zostanie podatek zgodnie z obowiązującymi stawkami podatkowymi. Pewną specyfikę stanowi tu obowiązek odprowadzenia podatku federalnego, podatku kantonalnego i podatku komunalnego (na rzecz gminy) – każde według właściwej stawki podatkowej od podstawy podatkowej ustalonej w wyżej wskazany sposób.
