
Telepr@ca
Szansa dla pracodawców i pracowników
Początki telepracy sięgają lat 70-tych XIX w. Jednak prawdziwy rozwój tej formy zatrudnienia miał miejsce pod koniec XX w. wraz z rozwojem technologii informatycznych. Obecnie w Stanach Zjednoczonych jest ok. 29 mln telepracowników, natomiast w Europie ok. 10 mln.
W literaturze przedmiotu wyodrębniono warunki globalne sprzyjające rozwojowi telepracy, do których zalicza się zanieczyszczenie powietrza spalinami samochodowymi, wzrastającą liczbą ludności, wzrost środków transportu oraz pogorszenie codziennych warunków dojazdu do pracy, wzrost kosztów mieszkań w miastach (co powoduje konieczność szukania przez rodziny coraz bardziej odległych i tańszych miejsc zamieszkania), brak stabilizacji politycznej na Środkowym Wschodzie (wymuszający konieczność oszczędności energii), upowszechnienie internetu oraz zastosowanie nowych rozwiązań techniki, zwłaszcza komputerowej i telekomunikacyjnej.
Rodzaje telepracy
ZALETY DLA
TELEPRACUJĄCEGO
• zredukowany czas dojazdu do pracy, co zmniejsza stres i zwiększa czas przeznaczony dla rodziny,
• mniejsze koszty pośrednie – pracownicy oszczędzają na strojach biurowych,
• elastyczne zatrudnienie – pracobiorcy samodzielnie realizują plan pracy,
• niezależność i poczucie satysfakcji,
• możliwość zatrudnienia osób, które ze względów zdrowotnych lub rodzinnych nie mogą opuszczać swego mieszkania lub sprawują opiekę nad małymi dziećmi,
• wyższe zarobki telepracowników – wynikają z faktu, iż pracodawca nie musi tworzyć stanowiska pracy,
• łatwiejszy dostęp do pracy – na terenie całego kraju, bez konieczności przeprowadzki,
• możliwość wykorzystania potrzebnych do pracy komputerów, faksów i telefonów, także na użytek swój i swoich rodzin.
- telepracę domową – pracownik lub zleceniobiorca pracuje w miejscu zamieszkania,
- telepracę nomadyczną (mobilną), którą wykonuje personel zarządzający, specjaliści lub serwisanci; dzięki technikom informatycznym pracownicy większość czasu spędzają u klienta,
- telecentra – zapewniają dostęp do wirtualnego biura osobom, które nie chcą pracować w domu, ale nie mogą tracić czasu na dojazdy do siedziby firmy i pragną uniknąć związanych z nimi wydatków oraz niewygód; zespołowość pracy uzyskuje się za pomocą sieci elektronicznych,
- telechatki – specjalny rodzaj telecentrów zlokalizowanych na terenach wiejskich,
- telewioski – rozwinięta koncepcja telechatki,
- telepracę “zamorską" – praca wyprowadzona poprzez łącza poza terenem własnego miasta, regionu lub kraju.
Istotą telepracy jest to, że menedżer koncentruje się na rezultatach pracy, a nie na nadzorowaniu konkretnych czynności lub obecności telepracowników.
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF ![]() nr 10(67)2007 ![]() |