
Co wolno urzędnikom skarbowym
Postępowanie w sprawie nieujawnionych dochodów, część 1.
W ciągu każdego roku podatkowego, urzędy skarbowe gorączkowo prowadzą wiele postępowań w sprawie tzw. nieujawnionych dochodów. Dlaczego gorączkowo? Z upływem każdego roku bowiem, przedawniają się wszystkie tego typu zobowiązania powstałe sześć lat temu.
Nie zawsze postępowania te prowadzone są zgodnie z obowiązującym prawem. Dlatego warto wiedzieć, jakie prawa przysługują podatnikom oraz bliżej poznać zasady postępowania w tych sprawach.
Jak wiemy z artykułu dot. przedawnień zobowiązań podatkowych (zob. grudniowy nr Gazety MSP), zobowiązanie z tytułu opodatkowania dochodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzącego ze źródeł nieujawnionych nie powstaje, jeśli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie pięciu lat – licząc od końca roku, w którym upłynął termin do złożenia zeznania rocznego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, za rok podatkowy, którego dotyczy decyzja (art. 68 § 4. ordynacji podatkowej, op.). W praktyce jest to sześć lat, gdyż okres przedawnienia liczy się nie od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (tu zobowiązania podatkowe przedawniają się po pięciu latach), ale od końca roku, w którym upłynął termin złożenia zeznania. To daje urzędom dodatkowe dwanaście miesięcy.
Czym są nieujawnione dochody?
Najogólniej rzecz ujmując – to dochody, których podatnik nie zgłosił do opodatkowania. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych – wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeśli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym przed poniesieniem tych wydatków lub zgromadzeniem mienia, pochodzącym z przychodów uprzednio opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.
Urzędy skarbowe wszczynają postępowanie, gdy z badania zeznania podatkowego za określony rok oraz z posiadanych przez urząd informacji wynika, że podatnik wydał w danym roku więcej niż zarobił. Urzędy czerpią informacje o wydatkach m.in. od notariuszy, którzy zobowiązani są przekazywać określone dane, z transakcji zgłaszanych do opodatkowania, np. podatkiem od czynności cywilno-prawnych (umowy sprzedaży, pożyczki), a także z donosów. Oczywiście nie zawsze sytuacja, w której wydatki przewyższają uzyskane dochody uzasadnia przypuszczenie, że podatnik posiada nieujawnione źródło. Podatnik mógł bowiem uzyskać dochody, które nie podlegają opodatkowaniu. Jednak sytuacja taka zawsze budzi podejrzenie fiskusa, a co za tym idzie – wymusza wszczęcie postępowania podatkowego.
Autor artykułu jest doradą podatkowym i prawnikiem
Kontakt: www.serafinski.pl
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF ![]() nr 1(70)2008 ![]() |