
Obowiązki podatkowe
Podatkowe obowiązki i uprawnienia osób, które nie mają miejsca zamieszkania w Polsce, część 1.
Liczba cudzoziemców odwiedzających Polskę od kilkunastu lat systematycznie rośnie. Proces ten przyspieszyła bez wątpienia akcesja naszego kraju do UE. Zmienia się jednak nie tylko liczba osób przyjeżdżających do Polski, ale i cel pobytu. Coraz więcej cudzoziemców osiedla się w Polsce, wchodzi w związki małżeńskie, podejmuje pracę lub prowadzi działalność gospodarczą.
Coraz częściej pojawia się także pytanie o podatkową kwalifikację czynności wykonywanych przez cudzoziemców na terenie Polski. Niniejszy artykuł, poprzez ukazanie głównych pojęć i instytucji polskiego prawa podatkowego skierowanych do cudzoziemców, jest próbą odpowiedzi na to pytanie.
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Poza wyjątkami enumeratywnie wymienionymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody. W dużym uproszczeniu sposób opodatkowania tym podatkiem można przedstawić poprzez równanie: przychód – koszty = dochód, który stanowi podstawę obliczenia podatku. Od podstawy odliczamy m.in. składki na ubezpieczenie społeczne, wydatki na cele rehabilitacyjne, niektóre darowizny. Od tak obliczonej kwoty pobierany jest podatek dochodowy wg skali zawartej w art. 27. ust. 1. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej PDOFizU). Obliczona wartość stanowi podatek dochodowy. Nie oznacza to jednak, iż powstała kwota stanowi podatek należny. Odliczamy od niej bowiem m.in. składki na ubezpieczenie zdrowotne, darowiznę na rzecz organizacji pożytku publicznego. Wynikiem równań jest podatek należny za dany rok kalendarzowy.
Po ogólnym przedstawieniu podstawowego mechanizmu obliczania podatku dochodowego, przyjrzyjmy się różnicom, jakie występują w opodatkowaniu osób nie mających w Polsce miejsca zamieszkania, czyli najczęściej cudzoziemców. Osoby takie zatem, także obywatele Polski nie mający w kraju miejsca zamieszkania, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, iż podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy – bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej. Objęcie nieograniczonym bądź ograniczonym obowiązkiem podatkowym nie jest uzależnione (jak uprzednio) od liczby dni pobytu na terytorium Polski w danym roku podatkowym. Kryterium rozstrzygającym jest miejsce zamieszkania. Zgodnie z tą zasadą, cudzoziemiec zatrudniony u przedsiębiorcy mającego siedzibę na terytorium Polski, ale wykonujący pracę w państwie swego zamieszkania, nie podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Należy jednak zwrócić uwagę, iż pojęcie to doznaje modyfikacji względem definicji zawartych w art. 25. i 26. kodeksu cywilnego, jest bowiem definiowane w treści umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zanim więc wydamy opinię, jakiemu obowiązkowi podatkowemu podlega dana osoba, należy zapoznać się z treścią stosownej umowy międzynarodowej. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mogą regulować odmiennie także inne kwestie, o czym należy pamiętać.
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF ![]() nr 12(80)2008 ![]() Zobacz więcej na temat: VAT | cudzoziemcy |